Het feest van de heenreis

De heenreis, alles nog tegoed hebbende, graag vliegen en onderweg zijn gedurende zo'n trip over zoveel
landen en zeeen. Voor mij als klinkt dat als een feest, Wilhelmien ziet wat op tegen de lange vliegreis.
Maar ja, het moet, wat heet, het mag.

Bakkie koffie aan de Haarlemmerringvaart in een lichtbruin kroegie waar we al een paar keer eerder
waren. Om de goeie koffie. Relaxte autorit, shitweer maar toch gezellig. Hans en ik hebben nog van
horloge gewisseld, de mijne bleek stil te staan, ideaal om je vakantie lang te laten duren trouwens.

Woensdag 30-1, 13.00 uur, Schiphol, een lading boardingpasses op zak.
Zullen we beginnen met een live verslag?
Komt me hier die giga A380 even voor onze neus geland. Prachtig. Hiermee de eerste 6 uur vliegen naar
Dubai tegoed. Een peleton stewardessen komt aangemarcheerd, het zijn er welgeteld 25, wat een club
panties zeg.

15.15 uur, we zijn in de lucht. Een zeer stille machine. Ik ben onder de indruk. Wifi aan boord en ik kan
gewoon mobiel bellen. Ik heb er niks aan want ik hoef er niks mee, maar toch.

18.50 uur. Klagen over de kwaliteit van de maaltijden door luchtreizigers is standaard maar bij wijze van
uitzondering: het eten is gewoon goed. al met al beleven we toch nog eens wat oude grandeur van de
luchtvaart, dat zijn we kwijtgeraakt sinds de veevervoerder Ryanair. Och ik overdrijf graag. We vliegen
over paradijsjes (maar niet heus) als Syrie en Irak, Baghdad on our right side. Het ziet er naar uit dat we
20 minuten voor tijd in Dubai zullen zijn. Ik mis nu al de krasloten en het "tata tata tataa" van Ryanair
voor "yet another ontime arrival from....".

22.00 uur/01.00 uur Dubai.
De carroussel van de tijdsverschillen is begonnen. Zeven jaar geleden dat we hier al eens waren, modern,
nacht maar zeer druk, zo rond middernacht is het hier altijd spitstijd. Ja, als de olie straks op is en wij
vliegen op frietvet moeten die Arabieren nog wel ergens van kunnen leven, dus vandaag investeren.

Donderdag 31-1, 03.15 uur/6.15 uur Dubai tijd
Onderweg met een Boeing 777 naar Kuala Lumpur in Maleisie. Nu boven India. Als Maleisie je
eindbestemmjng zou zijn heet het al een verre vakantie op een ander continent. Wij zijn pakweg op de
helft!! Oef.
Slapen? Vergeet het maar, Wilhelmien ook niet, veel tijd om alle zonden te overdenken.
Weet je dat ik een tik heb, zal ik het maar eens gewoon toegeven?
Geen autist hoor maar ik tel hoe vaak we op vakantie gingen, hoe vaak vliegen en nog veel meer details.
We gingen al ruim boven de 100 keer met vakantie, dit is de 74e keer met het vliegtuig, de 24e keer
intercontinentaal, de grote plas over dus (de Loosdrechtse niet meegerekend) en de 5e keer dat we
naar het zuidelijk halfrond gaan. Ja, ik schrijf dat op, het lijkt er op dat deze afwijking aan de volgende
generatie is doorgegeven, niet alleen het reizen maar ook dat opschrijven (he Paul). Het is geen
opscheppen, het is trots zijn en making dreams come true. Nog bijna 3 uur tot KL en we vervelen ons
verder.

Donderdag 31-1, 10.30 uur/17.30 uur Kuala Lumpur tijd.
Tussenlanding van een dikke anderhalf uur in Kuala Lumpur en met hetzelfde toestel weer verder, 32
graden Celsius. We vliegen nu boven Java en gaan zo weer eten, "chicken or pasta". Nog zo'n 20 uur voor
we in Rotorua zijn.

Boven rood Australie zal het donker zijn. Geen herhaling van 1995. Prachtig was dat. Onderweg van
Melbourne naar Singapore vlogen we toen met Quantas pal boven Ayers Rock. De gezagvoerder van de
Boeing 747 haalde een capriool uit, maakte een scherpe linker en rechterbocht boven Ayers Rock zodat
de linker en rechterkant een geweldig zicht hadden op Ayers Rock en de verder rode planeet. Uniek
moment, ik krijg er nog kippenvel van.

31-1, 17.30 uur/1-2, 03.30 uur, Melbourne, Australie
Het feest van de heenreis. Het is nog steeds een heenreis, geen feest meer, het wachten gaat de keel
uithangen
Een behoorlijk verlaten luchthaven, ik had het anders verwacht, wat een verschil met de drukte van
Dubai. Zes uur wachten, dat gaat wel, maar niet na al drie redelijk lange vluchten. We proberen wat te
liggen. Geen klagen Jan.

31-1, 22.45 uur/1-2, 08.45 uur, Melbourne tijd
Vertrokken voor de vierde vlucht, 3 uurtjes maar en dan zijn we in Nieuw-Zeeland. Deze laatste vlucht is
weer met de A380, wat een ruimte, het is echt een geweldig toestel.
Rob vroeg me voor vertrek waar we het meeste zin in hadden. Het antwoord is kamperen. Dat is
ondertussen 13 jaar geleden, met de kinderen per camper door Zuid-Afrika. Daar hebben we dus zeer veel
zin in, zelfs de badminton rackets hebben we meegenomen.

06.30 uur/18.30 uur NZ tijd.
We zijn er. Down under.
Laatste stukje ging snel. We hebben ons vooraf laten vertellen dat je bij de douane zelfs moet
aangeven dat je wandelschoenen bij je hebt. Dat hebben we braaf gedaan, maar het voelde een beetje
tegennatuurlijk om op zo'n stomme douane-invulkaart met alleen maar "no" nu ook eens een " yes" in
te vullen. Typisch van dit soort eiland-landen is dat ze je voor het bezit van een appel achter de tralies
lijken te zetten als je het tenminste niet eerlijk aangeeft. Een beetje overdreven maar een boete heb je zo
te pakken. Ze bewaken hun grenzen goed en inderdaad de controle was streng, even koffertje openmaken
en laten zien of er zand onder je schoenen zat. Bedankt Wilhelmien, ze waren schoon. Op de vraag of we
de laatste 30 dagen nog op een boerderij waren geweest heb ik maar niet gezegd dat ik bij VION werk!!

Onze ophaler stond te wachten, nog 3 uurtjes met de auto. Mij hoor je niet meer. Het is 25 graden,
bewolkt, voor het eerst sinds weken dat er wolken zijn.
Zwaar knikkebollend kwamen we aan bij Jeroen en Lorraine, een hartelijke ontvangst. We hebben met
hen en de twee kinderen zeer gezellig samen gegeten en gaan nu slapen in hun B&B.
Ze zijn onze camper verhuurders, het voelde thuis al goed om juist bij hen te huren en de ontvangst was
bijzonder. Ik zag de camper al staan.......en....we zijn ge-upgrade naar een iets grotere...