De schat van Geert

Het is een dikke 4 jaar geleden. Geert van de Wiel, onze neef, kondigde aan voor 2 maanden naar Nieuw Zeeland te gaan met zijn toenmalige vriendin.
Aangezien deze bestemming bij ons toen al in de kop zat vroeg ik hem maar eens te bewijzen dat hij in Nieuw Zeeland geweest was. "Laat een bewijsstuk achter zodat ik kan zien dat je er was".

Na zijn reis heeft hij ons toen een Lonely Planet van NZ cadeau gedaan en aangegeven dat het bewijsstuk begraven (!!) was. Vervolgens is onze planning gewoon wat jaren opgeschoven.

Rijd vanaf Nelson op het Zuidereiland naar het zuidwesten. Ga naar rechts als die weg 10x beter is dan de weg waar je vandaan komt. Ga vervolgens bij een "klein bloempje" rechtsaf. Vervolgens had meneer 3 foto's bijgesloten van borden langs de weg die we zouden tegenkomen. Bij het 2e bord linksaf, op het derde bord een pijl bij de linker paal.

Afgelopen zaterdag, we reden door Nelson, nog even voltanken, verder richting zuidwesten op de 6. Na een aantal kms rechtsaf op de 60. Na ongeveer 6 km was er een restaurant/winery genaamd "petite fleur". Wij gingen rechtsaf richting Rabbit Island. Bord 1 gezien, bord 2 linksaf Equestrian Park en warempel het 3e bord. Allemaal niet zo'n verassing, ik had thuis met Google maps en Streetview al voorbereid en zelfs de bordjes al gezien. Maar toch, ze moeten er nog maar staan.
Een prachtige plek maar niet uitgestorven dus even opletten dat ik niet in de kraag gegrepen word, warempel passeerde er net een auto met Park Security als opschrift! De kust was veilig, het graven begon met een lepel maar ik was al snel toe aan wat lomper gereedschap, de wiel sleutel. Niets, verder graven. Zo diep gegraven dat ik bang was in Nederland uit te komen. Maar naast de paal lagen twee ronde keien, ja, daar had hij ook iets van gezegd. De rechter kei opgetild, wat pissebedden vermoord en daar verder gegraven. Voila, ik stuitte op een plastic zak, rood. Voorzichtig bloot gelegd en het bleek een zorgvuldig met tape afgesloten pakketje te zijn. Opengepeuterd, vol met slijk en naast een door hen gekocht toeristen souveniertje zat er een geschreven brief in, jammer genoeg bleef daar niets van over toen ik die aanraakte al kon ik het onderschrift nog lezen. Ondertekend door Geert !!!

Wat ongelooflijk fantastisch was dat om na 4 jaren, 20.000 km van huis, op basis van enkele aanwijzingen dit op te graven. Bedankt Geert, skon.

Moeten we trouwens voor iemand nog iets begraven?

Het moge duidelijk zijn, we zijn op het Zuidereiland. De overtocht met schitterend weer, bij aankomst zijn we naar een van de uithoeken van de Marlborough Sounds gereden en op een prachtige plek gekampeerd aan het turquoise-kleurige water.

Op zaterdag nabij Abel Tasman National Park op een drukke camping, niet onze stijl. Maar mooi aan de zee en met een heuse friettent, dat dan weer wel. Zondag een deel van de Coasttrack gewandeld (15 km). Einde dag stukje verder gereden en via een 11 km gravel road in het park gekampeerd, doodse stilte, we stonden er met een paar campers en tentjes. Prachtig. Trouwens een van de filmlocaties van Lord of the Rings.

Vanuit de camping gelopen naar Harwood's Hole, de grootste spelonk op het zuidelijk halfrond zoals dat dan zo mooi heet, het viel wat tegen.

Vandaag staan we in Murchison, na een schitterende autorit van pakweg 200 km. Het weer is prima, hele dag zon. De sandflies laten ons in de camper zitten, klotedingen!

Tot de volgende keer.